Verslag van Eric
Al vele jaren reizen wij in oktober af naar het mooie Teutoburgerwoud in Duitsland voor de Teutolauf. In het verleden was de Runploug daar vaak goed vertegenwoordigd. Dit jaar is echter alleen de familie Helmantel aanwezig, Jan, Marjan en Eric. Ook Jan Holterman en Marieke Bruininga verschijnen aan de start, dit even ter zijde voor de mensen die hen kennen. Al heel wat jaren maken we er een familieweekend van. Op vrijdag naar de camping in Tecklenburg om zo zaterdag goed uitgerust aan de start te staan. De loop kent verschillende afstanden en er kan zelfs gewandeld worden. De sfeer is gemoedelijk en op z’n Duits zeer goed georganiseerd. Jan loopt de 12.2 (waldlauf)en Marjan en Eric de 29km (teutolauf).De route is prachtig, een soort van trail, dus ver en on verhard, door de bossen. Ook moeten er heel wat hoogte meters worden gemaakt. Hierdoor ook weer hele mooie vergezichten.Kortom een zware loop!
De start
Om 13:50uur vertrekken Eric en Marjan, en 15 min later de 12.2 km lopers waaronder Jan. De paden zijn zwaar door de vele regen, maar gelukkig schijnt de zon. 
De lange route is deels verandert en een stuk zwaarder geworden door de vele steile stukken. Bij Bad Iburg moesten we een heuse klim toren op, via een brug van 10m hoogte en een km lang door het bos. Prachtig uitzicht maar het hield je wel uit het ritme. Op een gegeven 
moment kwam de regen met bakken uit de hemel. De paden werden nog gladder dan ze al waren en in het bos werd het al aardig schemerig aan het worden. Gelukkig hadden we goede trail schoenen aan om goed door te kunnen lopen naar de finish. Hier stond het heerlijke alkohol vrij bier voor ons klaar radler,pils,weize, zoveel als je maar wilt. Ook dat is weer de Duitse gemudlichheid.
De lange route is deels verandert en een stuk zwaarder geworden door de vele steile stukken. Bij Bad Iburg moesten we een heuse klim toren op, via een brug van 10m hoogte en een km lang door het bos. Prachtig uitzicht maar het hield je wel uit het ritme. Op een gegeven moment kwam de regen met bakken uit de hemel. De paden werden nog gladder dan ze al waren en in het bos werd het al aardig schemerig aan het worden. Gelukkig hadden we goede trail schoenen aan om goed door te kunnen lopen naar de finish. Hier stond het heerlijke alkohol vrij bier voor ons klaar radler,pils,weize, zoveel als je maar wilt. Ook dat is weer de Duitse gemudlichheid.Hoe ging het ons af?
Jan vond de omstandigheden zwaar, en liep op een veilige modus. Zijn tijd was iets langzamer dan vorig jaar. Des al niet te min, wederom een geweldige prestatie voor iemand van 79. Ook voor hem een podium plek. 
Voor Marjan verliepen de eerste 5km zwaar, kwam daarna lekker in haar ritme. Liep op plek 3, achter 2 jonkies aan. Ze liet zich de “kop” niet gek maken en liep haar eigen race. Op een gegeven moment hadden de 2 dames voor haar een inzinking. Marjan ging hen voorbij en werd als Ziegerin binnen gehaald. Tot slot Eric, die liep een negatieve split, had moeite met de eerste 15 km, kwam niet goed in z’n ritme. Gelukkig het 2e deel lekker kunnen versnellen en kwam met een tevreden gevoel over de finish.
Voor Marjan verliepen de eerste 5km zwaar, kwam daarna lekker in haar ritme. Liep op plek 3, achter 2 jonkies aan. Ze liet zich de “kop” niet gek maken en liep haar eigen race. Op een gegeven moment hadden de 2 dames voor haar een inzinking. Marjan ging hen voorbij en werd als Ziegerin binnen gehaald. Tot slot Eric, die liep een negatieve split, had moeite met de eerste 15 km, kwam niet goed in z’n ritme. Gelukkig het 2e deel lekker kunnen versnellen en kwam met een tevreden gevoel over de finish.De prijsuitreiking
De prijsuitreiking is altijd leuk om deze bij te wonen, per 5 jaar zijn er leeftijds categorieën. Iedereen komt dan op het podium, ontvangt de aandacht en een bloemetje.
Na een lange middag zaten wij weer heel tevreden in de auto op naar de camping om s’avonds met de familie Holterman een hapje te gaan eten.
WE DID IT
