De Runploug was goed vertegenwoordigd bij de run op woensdagavond 4 juni in Middelstum. Tineke, Tinette en Emma schreven zich in voor de 5 km. Henk, Jac, Mark, Rick, Frouk, Elsbeth, Erwin, Jan P. en José gingen voor de 10 km. Het was perfect loopweer en onze topper Emma wist als eerste in haar categorie over de finish te komen!
De route was vanaf het ijsbaanterrein naar de Trekweg langs het Boterdiep en liep verder richting de voormalige Borg Ewsum, vervolgens door het Middelstumerbos weer naar het dorp waar je langs de Trekweg de snelste lopers van de 10 km tegenkwam in hun tweede ronde. Dit is bijzonder leuk aan deze route. Er was een mooie afwisseling tussen verharde wegen en schelpenpaden.
Dick, Riekie en Diesel (!)moedigden ons aan in de laatste 500 meter en Erwin, Elsbeth, Henk, Frouk en José wisten samen te finishen.
Emma mocht het podium beklimmen om haar prijs voor de eerste plaats in ontvangst te nemen. Het was al met al een sportieve avond vol gezelligheid. Dank aan de organisatie van de Hippolytusrun voor het goed verzorgde evenement met heerlijk vers fruit, eierkoeken en een Ten Boerster bol van onze eigen warme bakker.
Klik op de foto hieronder voor de foto’s gemaakt door Herman Rinket
Op donderdag 22 mei stond Ten Post in het teken van de jaarlijkse Meulnloop, en ook dit jaar was de Runploug oet Garrelsweer met 19 deelnemers goed vertegenwoordigd.
Met enthousiaste lopers aan de start van zowel de 5 als de 10 kilometer liet onze vereniging zich van haar sportiefste kant zien. Zelfs de spreker met microfoon was een lid van de vereniging.
Onder het genot van prima loopweer en een gezellige sfeer hebben onze leden mooie prestaties neergezet. Voor sommigen was het een rustig loopje ter voorbereiding op de halve marathon aanstaande zondag in Groningen, voor anderen een kans om hun persoonlijk record aan te scherpen maar voor iedereen was het vooral een avond vol loopplezier en saamhorigheid.
Dank aan de organisatie van de Meulnloop voor het goed verzorgde evenement, en natuurlijk aan alle supporters langs de kant. We kijken alweer uit naar de volgende loop
Uw speciale reporter heeft zich afgelopen weekend wederom aan de andere kant van de Waddenzee gewaagd. Deze maal om zich eens te verdiepen in een alternatief, of voor de die-hards een aanvulling op zijn of haar hardloopkalender. De bestemming was deze keer het nog altijd mooie en tevens rustigste waddeneiland Vlieland. De missie was de 21,1 km van de Vuurtorenloop te gaan doen.
Daar Vlieland al meer dan 40 jaar “ons” eiland is zijn wij reeds op de vrijdag met het hele gezin, inclusief aanhang en kleinkinderen, naar Vlieland getogen met de goedgezinde weergoden in ons kielzog.Na een verfrissende duik in de Noordzee op zaterdagochtend was dit de opstap naar een zonovergoten zaterdag met een heerlijke fietstocht naar “Het Posthuys”.
De zondag begon iets minder met een druilerige regen. Echter tegen het eind van de ochtend brak de zon wederom door maar wat er bleef was de straffe wind die blies met een krachtje 4 tot 5 uit het westen. Dit was gezien de ligging van het parkoers niet geheel gunstig. De lopers vanuit ons gezin bestonden naast mij uit mijn beide zoons en één van mijn schoondochters. Gezien het parkoers was een schema van 5.30 min/km mogelijk maar wel uitdagend.
Startend aan de oostzijde van het dorp Oost-Vlieland ging het direct door de duinen naar de oostkant van het eiland. Hier gingen we de duinen over en het strand op om de gehele oostkant van het eiland te ronden, tot aan de jachthaven. Hier was eigenlijk geen enkele gelegenheid om op een harde ondergrond te lopen wat direct al een aanslag was op je krachten. De gedachte om vervolgens op een verharde ondergrond wat te herstellen werd tenietgedaan door de al eerder gememoreerde wind. Net buiten het dorp aan de westzijde van het dorp ligt op de “Vuurboetsduin” een heel schattig vuurtorentje maar de weg ernaartoe . . . een verzoeking. Na de afdaling gingen we aan de noordzeekant de duinen in waar we ca. 5 km constant tegen de wind ingelopen hebben in een heuvelachtig landschap. Daarna bogen we af richting de waddenkant van het eiland om vervolgens met de wind in de rug parallel aan de Waddenzee weer richting het dorp te rennen. Echter vlak voor het dorp was er een afslag richting de vuurtoren, die daar zo schilderachtig mooi bij stond dat deze absoluut niet genegeerd kon worden en aldus wederom bezocht werd door alle lopers. Vanaf deze zijde was de klim minder stijl maar wel langer en na ca. 18 km heb je het dan eigenlijk wel een beetje gehad. Na de ronden van de vuurtoren waren er na de afdaling enthousiaste aanmoedigingen van het gezin wat ons door de laatste kilometers moest helpen, dit was nog een hele opgave. Moegestreden kwam ik na 1.56.30 uur over de finish maar wel voldaan net als de rest van de gezinsleden die meededen.
Na ons tegoed gedaan te hebben aan een biertje en een vette hap lagen we vroeg in het mandje om maandags weer de overtocht te maken richting huis. Maar het was zeker niet de laatste keer dat we deze overtocht gemaakt hebben zowel in sportief opzicht niet als in gezinsverband niet.
Blijft echter de vraag welke van de 3 halve marathons, Berenloop, Adventurerun of de Vuurtorenloop, nu de zwaarste is van de 3. Ik geef de Vuurtorenloop een goede kans . . .
Wat doe je wanneer je collega’s uit Hoogeveen vragen wanneer je ook een keer de Cascaderun komt lopen. Je regelt een startbewijs en gaat voor de 10 mijl.
Geen idee wat ik kan verwachten, maar dat zie ik wel. Volgens de site zorgen duizenden toeschouwers veel muziek voor een fantastische sfeer. Ik ga het beleven. Zondag rond 13.35 start ik in startvak B.
Op tijd ga ik naar Hoogeveen, gelukkig kan ik dichtbij het centrum parkeren. Eerst het centrum verkennen, kijken waar de start en finish is. De sfeer is al goed. Het weer ook. Het is een mooie gevarieerde route langs de vaart waar de wind stevig is. Stukje door het bos en zo weer naar het centrum. De laatste 3 km lopen we samen met de 5 mijl. Dit vind ik minder succesvol want het is een heel grote groep, lastig om lekker door te lopen. De laatste km door het centrum kan ik nog weer wat aanzetten en komt de finish in zicht. Een versnapering halen en met de meute meelopen naar de parkeerplaats.
Het is een mooie sfeervolle loop, veel publiek en muziek, kortom heel gezellig. Weer een loop die van de lijst kan worden gestreept.
Door Monique Vrijdag 28 maart Op vrijdag begon mijn solo-camperreis naar Gent. Het oorspronkelijke plan was om samen met mijn vader Menno de marathon te lopen, maar helaas stond de blessure aan zijn hak dat niet toe. Gelukkig staat er een operatie gepland, voor we het weten lopen we weer samen.
Heel lief dat ik alsnog de campervan mijn ouders mee mocht! De stadscamping Urban Gardens ligt namelijk op nog geen 10 minuten loopafstand van de start/finish, wat echt ideaal was (en ik kruipend naar huis zou kunnen na de marathon, haha). In de middag kwam ik aan op de camping en besloot ik gelijk mijn startnummer op te halen. De expo was een beetje karig (ook een relatief kleine marathon, 5300 deelnemers op de hele en 14.700 op de halve marathon), maar ik kocht wel een leuke hardloop longsleeve aandenken en bewonderde de finish op de indoor atletiekbaan alvast even.
In de avond begon het helaas te regenen en was ik opeens van suiker, dus ik skipte het plan om op de fiets naar het centrum van Gent te gaan en koos ervoor om een pizzaatje te eten op de camping.
Zaterdag 29 maart Vandaag stond er een onofficiële 5KM shake-out run op het programma, georganiseerd door de Ghent Running Crew. Na een kwartiertje fietsen vanaf de camping was ik in het centrum van Gent waar ik af had gesproken met Laura, mijn oud-collega en inmiddels vriendin die morgen ook aan de start staat. Met een hele sliert lopers verkenden we de stad op een comfortabel tempo.
Erna een post-run stretch yoga sessie en een welverdiend kaneelbroodje (onder het mom van koolhydraten stapelen, hè). Om onze benen te sparen deden we in de middag een rondvaart door de mooie binnenstad van Gent.
‘s Avonds at ik een pastaatje en ging ik vroeg slapen omdat de start al om 9:00 was én de zomertijd inging.
Zondag 30 maart De dag! Om 6:30 uit de veren voor een havermoutontbijtje. Om 8:00 zag ik Laura, ruim op tijd om onze bagage te droppen en nog een (of twee) keer de dixi te bezoeken. Alles was ruim opgezet en goed geregeld, ik heb nog nooit zoveel dixi’s gezien! We kozen voor het startvak 3:45-3:58, beiden met het doel om onder de 4:00 uur te lopen. We besloten samen te starten, maar spraken af elkaar te laten gaan wanneer het bij de één niet zou gaan. Dat bleek gelukkig niet nodig want we hebben de hele marathon samen gelopen en finishten we in 3:49:43!!!
Wel luisterden we naar onze eigen muziek, maar mentaal en fysiek hebben we veel aan elkaars support gehad. Dit was echt een marathon volgens het boekje: heerlijk gelopen en zelfs met een negatieve split. Ik durfde de hele weg niet te vroeg te juichen omdat het vorig jaar in Hamburg tot aan de laatste kilometers ook super goed ging maar zijsteek roet in het eten gooide. Rond 31 kilometer voelde ik een lichte zijsteek, maar dat trok weg nadat ik mijn armen even in de lucht hield (tip die ik kreeg na Hamburg vorig jaar).
Een typische stadsmarathon met een mooie route langs bezienswaardigheden in het centrum maar ook door een buitengebied. De kasseien en klimmetjes over bruggetjes op het eind waren pittig maar namen we voor lief. Ook liepen we door de voetbalarena en finishten we dus binnen op de baan (waar we nog gefilmd zijn door Laura’s vriendin die zich klaarmaakte voor de halve marathon, deze startte na onze finish om 13:30).
De rest van de dag flink nagenoten met mijn medaille om mijn nek en de voorraden aangevuld met een Belgische wafel, een aloholvrij speciaalbiertje en natuurlijk Vlaamse frieten.
Maandag 31 maart Weer naar huis! Benen voelen verassend goed, maar toch blij dat de camper een automaat is 😉 Een hele zonnige Medal Monday, nog steeds aan het nagenienten. Ik zou de marathon van Gent zeker aanraden!
Klik op de foto hieronder om meer foto’s te zien van Monique haar avontuur
Het is altijd een feestje om op een eiland te lopen. Het geeft een beetje een vakantiegevoel. Dat kwam afgelopen zaterdag helemaal uit, want onder zeer gunstige weersomstandigheden gingen we van start. Een aantal leden van de Runploug was al op Schier aanwezig. De rest kwam vandaag naar het eiland. Er is deel genomen op verschillende afstanden.
Op de 5 km waren dat Joost, Remko en Henk, bij de 10 km verscheen Jac aan de start. Daarna de 10 Engelse mijlen met aan de start Jan Hielema, Dick, Ronald, Menno Z, Frouk, Riekie, Rick en Ans.
Rick had in de ochtend ook al 10 km gelopen en hield het na 5 km voor gezien. Ans had last van een blessure die behoorlijk op ging spelen bij het strand en moest na 2.5 km de strijd opgeven.
Aangemoedigd door een aantal familieleden liep ieder zijn eigen race. Waarbij Na de loop werd er door een aantal traditioneel een biertje gedronken in de Tox bar of de accommodatie werd opgezocht voor een verfrissing. Het was weer een top dag. Wie weet tot 2026!
Klik hieronder voor meer foto’s van de Runplougers uit het album van Herman Rinket en Jeannet Bakema
Klik hieronder voor alle foto’s gemaakt door Herman Rinket en Jeannet Bakema
Vandaag, zondag 16 maart was het dan zover, 42 km rennen door het mooie Rome.
De voorbereidingen van ons beiden waren echt niet optimaal, door blessures van Marjan o.a. schouder/heup en Eric knie was het de vraag van ons beiden hoe het ons zou vergaan.
Om 5 uur de wekker, en tegen 6.15 de deur uit. Lopend naar de vrachtwagens waar we onze kleding konden afgeven. Goed systeem met de rugtas+ startnummer.
Groots aangegeven welke richting we vervolgens op moesten, wave 1 helemaal vooraan. Om het Colosseum heen en daar stonden we dan. Gelukkig scheen de zon, we moesten een uur wachten en om 8.15uur werd er afgeteld, met een heerlijke beat gingen we van start.
Di Marathon ging via, Circo Massimo, Castellum Sant’Angelo, Vaticaanstad, de St. Pietersbasiliek, het Olympisch stadion, Stadion van As Roma, Het Colosseum. Genoeg te zien onderweg dus. De vele muziekkapellen en het publiek was het een prettige sfeer om toch enigszins ontspannen te lopen.
Marjan was van tevoren tevreden met een tijd van rond 3.45 uur. Tot 36km ging het redelijk tot goed, maar daarna……drama….veel moeten wandelen, met een tijd van 3.45.47 kwam ze over de finish!! Helemaal leeg, verzuurde benen maar toch ook weer trots met het behalen van deze marathon.
En Eric, hij liep tot 25 km redelijk daarna werd het zwaar, en na 38 helemaal. Daar hij niet de ideale looplijn heeft kunnen volgen was zijn marathon tijd 4.15.06, het laatste stuk gewandeld had geen energie, zin meer en de benen wilden ook echt niet meer, ha ha ha
Daar we onderweg wat regen hebben gehad, en de zon was verdwenen was het na de finish best fris om nog even in de sfeer te blijven. Zo snel mogelijk maar naar ons appartement. Na het douchen en wat eten zijn we beiden ontzettend happy met het behalen van deze marathon di Roma. Vanavond naar de pizzeria een wijntje en biertje en de komende dagen sightseeing!!!
Eindelijk was het dan zover, om 2 uur vertrokken we naar Rotterdam. Geen kip op de weg, we konden lekker gassen, even na vieren aangekomen op onze gereserveerde parkeerplek nabij het vliegveld. Klopte dit wel? Wat een vreemde buurt en plek om hier onze auto voor een week neer te moeten zetten. Het voelde niet fijn, maar door de komst van meerdere auto’s en de eigenaar verdween dit gevoel gelukkig. We mochten instappen in een VW Transporter op naar het vliegveld.
Inchecken, koffer werd gewogen, wat……veel te zwaar……Gelukkig hadden we 2 rugzakken waar het een en ander in kon, we mochten mee, pff wat een geluk, ha ha. Om 7.20 gingen we de lucht in, aankomst Rome, 9.40.
Met de shuttlebus naar ons appartement, de eigenaar stond ons al op te wachten. Wat een appartement zeg, wauw, volledig ingericht, zelfs het een en ander aan kruidenierswaar had de eigenaar voor ons neergezet. Italianen zijn zeer gastvrij.
Na ons geïnstalleerd te hebben zijn we naar de marathon expo beurs gegaan, Palazzo dei Congressi. Wat een entourage zeg, heel ruim opgezet, via een looproute langs de vele stands, startnummer, rugtas, t-shirt in ontvangst mogen nemen. Die Italianen kunnen er wel wat van hoor. Een en al sfeer!
Thuis aangekomen, eten gekookt en met de beentjes omhoog. Wat een 1ste dag zeg, wat een indrukken, wat een belevenis zijn we aangegaan en….wat een mooie oude cultuur zeg!
Zaterdag 15 maart
Om 7.30 liep de wekker af, voorbereiden voor onze 5 km, de Acea Water Fun Run. Even kleding stress, toch maar voor het singlet gegaan. Achteraf een zeer verstandige keuze geweest.
Wachtende op de bus scheen de zon al volop, het was al warm en de loop moest nog beginnen. Aangekomen op het start en finish terrein was het al een drukte van belang.
Meer dan 20000 deelnemers, hardlopers, kinderen, wandelaars, rolstoelen en vele honden. Dit is ook de insteek van deze loop iedereen mag en kan meedoen!
Er was van alles te doen en te zien, kinderspelen, voetbal, tennis, schermen, ja zelfs een reanimatie voorlichting. Alles onder luid muziek en een vrouwelijke speaker, vol Italiaans temperament was zij continu aan het woord.
Om 9.45 uur stonden we in het startvak, om 10 uur zou de start zijn, uiteindelijk werd het pas 10.20 met als redenen, helaas ons Italiaans is zeer beperkt. Na het aftellen, vertrokken we, al slalommen, liepen we onze 4.5 km wat later bleek. Via kinderkopjes, veel vals plat, prachtige omgeving met vele monumenten van de Romeinen kwamen we over de finish. Wat een beleving, wat een entourage wat mooi om hier te zijn in het mooi Rome.
Heerlijk nagenieten kwamen wij wel tot de ontdekking, morgen wordt het echt heel zwaar! De warmte 20+, de hoogte verschillen en het wegdek. Ok, dat zien we morgen wel, nu eerst maar relaxen in ons mooie appartement.
Hallo allemaal! Om op het verzoek van Eric in te gaan..ga ik deze keer een verhaal vertellen over de HvH! Onder lichte groepsdruk heb ik mij over laten halen en me ingeschreven…het doel was om samen met de hele familie te gaan starten! Helaas was dat voor Menno geen optie…omdat hij steeds meer pijn en klachten krijgt aan zijn hak Maar daar binnenkort aan geholpen kan worden gelukkig!
Dus was er een kaart over..en daar had Melanie wel belang bij! We hebben samen al wat duurloopjes in de benen zitten dus dat moest goed komen! Samen met nog vele anderen vd Runploug stonden we aan de start in onze korte broek!
Want het was warm! Dat was ff wennen voor alle lopers! Dus tempo aan gepast en gestopt bij elke waterpost dat was heerlijk!
Frouk stond bij het 10 km punt ook water uit te delen! Dat was een raar gezicht…maar té warm! Nadat ze was afgekoeld sloot ze bij mij en Mel aan voor het laatste stuk! We hebben elkaar er doorheen gepraat… ena het is gelukt!
Met een super trots gevoel zijn we nu aan het nagenieten!! Op naar het volgende doel!
Wat een mooi jaar afsluiting onder leiding van Agnes hebben we afgelopen maandag 30 december gehad. Op ludieke wijze gingen we met elkaar de strijd aan. Ook fijn om nog even met Jaap gesproken te hebben en zelfs met hem op de foto!
Ik ben ook nog even in het zonnetje gezet door Mark, heb een hardloper in ontvangst mogen nemen met de tekst “Runploug Topper van het eerste uur”.
Ontzettend leuk, wordt zeer gewaardeerd, dank hiervoor!!
Nieuwjaarsloop Runploug
De start van het nieuwe jaar mocht er zijn! De Runploug Nieuwjaarsloop.
Het weer was slecht, regen, storm…..
Gelukkig waren er 10 Runplougers aanwezig om het wel bekende rondje van 11 km te rennen, zij werden geestelijk bij gestaan door Riekie, zij was met de fiets en heeft ons een aantal keren ons op de foto gezet!
Eric en Marjan op weg naar Rome?
Zaterdag 4 januari zijn Marjan en Eric afgereisd naar Stadskanaal, 15 km loop, 50 ste Noorderpoort Nieuwjaarsloop.Ze willen km’s maken om in maart fit aan de start te staan daar in het mooie Rome.Of dat gaat lukken? Dat blijft een vraag, Marjan heeft al een lange tijd last van haar heup, slijtage en Eric heeft dit aan zijn knie.
Om 14 uur viel het startschot, met natte sneeuw naar de eerste km. Ook met een groot vraagteken hoe het zou gaan!De route was goed uitgezet, alleen naar verhard, het was uiteindelijk goed te doen. Marjan liep lekker, niet meer wat ze gewend was maar toch. Eric ging rustig van start en liep een negatieve split.
Aankomend bij de finish kreeg Marjan te horen dat ze de 1ste dame was bij de 15 km, ze was compleet verrast. In een tijd van 1.12.19, Eric in 1.22.53, en was hier ook erg blij mee omdat de trainingen alle km ver in de 6 min. per km verliepen.
Na de douche, een kop snert en prijsuitreiking gingen Marjan en Eric met een heerlijk gevoel op huis aan.
De kop is er af wat betreft de trainingen ri Rome As zaterdag, de 1ste Road to Rome, 20 km vanaf het Stadspark, aanvang 10 uur
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat ermee instemt.
